Boşanma kararı yetişkinler için oldukça zor bir süreçtir. Boşanan eşlerin temelde bir çift olabilme becerisini gösteremedikleri, ekonomik sorunlar, çözümlenemeyen çatışmalar, çocuk bakımına ilişkin anlaşmazlıklar gibi sorunlarda uzlaşma sağlayamaması boşanmayla sonuçlanmaktadır.  Boşanma deneyimi çocuklarda gerek çocukluk gerekse yetişkinlik döneminde olumsuz sonuçlar doğurabilmektedir. Bu sürecin olumsuz etkilerini en az düzeye indirmek adına çift olarak hareket edilmesi gerekmektedir.

      Çocukluk döneminde yaşanabilecek sorunlar:

  • Ayrılık kaygısı, alt ıslatma, yeme bozuklukları
  • İlişkilere bağlılık düzeyinin düşmesi
  • Ebeveynlerini kaybettiğini düşünme
  • Ayrılığın geçici olduğuna inanma ve çabalarsa yeniden bir araya geleceklerine inanma
  • Boşanmanın kendi suçu olduğunu düşünme
  • Annenin ya da babanın suçlu olduğunu düşünerek öfke duyma

Yetişkinlik döneminde yaşanabilecek sorunlar:

  • Sağlıklı bir ilişkinin nasıl kurulacağı ile ilgili yetersizlik
  • İnsanlara yönelik güvensizlik ,
  • Daha kısa süreli ilişkiler kurma
  • Kendine karşı değersizlik ve yetersizlik hissi taşıma
  • Kariyer planlamasında sorunlar

Ebeveyn olarak neler yapmalıyız:

  • Genelde çocukları üzmeme düşüncesiyle ebeveynler boşanmayı anlatmaktan kaçınarak başka gerekçeler sunmaktadır. Örneğin ebeveynin tatile gittiği, uzun süre gelmeyeceği gibi açıklamalar yapılabilmektedir. Bunun yerine çocuk 4 yaşından küçükse; anne babanın ayrı evleri olacağı, her ikisiyle de yaşamaya devam edebileceği söylenebilir. Yaşı daha büyük ise artık birlikte olamayacakları, evliliği sürdürmek konusunda bir çözüme kavuşamadıkları anlatılabilir.
  • Belirsizlik, çocuklarda kaygı ve endişe yaratabilir. Anne ve babalar, çocuğun hayatında nelerde nasıl bir değişiklik olacağını somut örneklerle, hikayeler ya da resimlerle çocuğa açıklamalıdır.
  • Özellikle okul öncesi dönemdeki çocuklar ebeveynlerin boşanmasından kendilerini sorumlu tutabilirler. Bu boşanmanın onun hatası olmadığını bilmeye ihtiyacı vardır. “Anne ve baba problemleri çözmek veya daha iyi hale getirmek için bir çözüm bulamadı.”, “Seni üzdüğümüz için bizde üzgünüz.” gibi cümlelerle çocuğunuzun boşanmanın sorumluluğunu üzerine almasına engel olabilirsiniz.
  • Anne ya da baba karşı tarafı suçladığında ya da “annen/baban beni artık sevmiyor”, “annen/baban ayrılmak istedi” gibi açıklamalar yaptıklarında çocuklar ister istemez bir tarafı tutmak zorunda kalabilirler. Ayrılık sonrası görüşmelerde anne ve baba çocuğu arada laf taşıyan bir konuma düşürmemeli, çocuk aracılığı ile diğer ebeveyne mesaj iletmemelidirler.
  • Çiftlerin diğer aile üyelerinin, akrabaların çocukla iletişimini yakından gözlemlemesi ve gerektiğinde müdahale etmesi gerekmektedir. Sürece dair çocuğun yanında ya da çocuğa yapılacak olumsuz ve ebeveynleri kötüleyecek konuşmaların olmamasına dikkat edilmelidir.
  • Anne-babalar, çocukla ilgili konularda bir araya gelip ortak kararlar alabildiklerinde, aile olarak vakit geçirebildiklerinde çocuk boşanma sonrası sürece daha kolay uyum sağlayabilir.
  • Birçok araştırma, babanın çocuk ile geçirdiği zamanın devam etmesi, birlikte olunan sürenin sıklığı ve kalitesinin artması ile çocuğun olumlu duygularını desteklediğini göstermektedir.

Kitap önerileri;

Babam Taşınıyor, Pedagog Ayşen Oy (Mandolin)

Çocuklar İçin Boşanmak Ne Demek, Yaşam Yanardağ Çelik (Net)

Çocuklar İçin Boşanma Süreci Ve Sonrası,Lisa M.Schab (Sola)

Yorum Eklenmedi

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir